Bert en Henny de Boer in Frankrijk

Wie?
Bert en Henny de Boer

Burgelijke stand
Bert de Boer, getrouwd met Henny van Leussen uit Dalfsen sinds 1976. en in het bezit van 2 mooie dochters, Merel van 1983 en Fleur van 1992.

Waar gewoond in Ruinerwold en waar nu?
Ik ben geboren aan de Dijkhuizen 27, de winkel van Albert en Geesje de Boer, bekend van speelgoed, huishoudelijke artikelen en natuurlijk het vuurwerk.

Hoe, wat en waarom
Wij zijn vrij jong getrouwd en direct naar Maarssen verhuisd en daar gewerkt op en dagverblijf voor geestelijk gehandicapten( zoals het toen genoemd werd). Henny heeft de opleiding tot verpleegkundige in Meppel gedaan en ging in Leusden de lerarenopleiding verpleegkunde doen zodra wij in Maarssen woonden. Na twee jaar heb ik ontslag genomen en een eigen bedrijf opgezet als reklameschilder in “booming” Maarssen, Maarssenbroek werd gebouwd, ik wilde altijd al “kunst-schilder” worden. (vroeger heb ik ooit een jaar bij Dolsma gewerkt, maar vanwege geen vrij kunnen krijgen voor het zomerfeest heb ik ontslag gekregen).

Tijdens de opbouw van dit bedrijf -DEBO-REKLAME- met Henny en uitgebouwd tot 4 medewerkers, kwam de snij-computer op de markt. Wij waren een van de eersten die hierme begonnen, en we waren ook een van de eersten die inzagen dat dit het mooie beroep van reklame-Schilder stuk ging maken. Dus bij de eerste digitale spuitkopcomputers ben ik afgehaakt, alles verkocht en opzoek gegaan naar iets wat ook boeiend was om voor te leven.

Henny had de hele opmars meegemaakt van fusie op fusie in de opleidingswereld en werd uiteindelijk adjunct-manager van de
verzorgings-opleiding op de ROC in Utrecht, nieuwe school die bij de overdracht al te klein was, met maar liefst 1200 leerlingen, en weinig tot geen tijd meer voor leuke collegiale contacten. Frankrijk was altijd al ons vakantieland en toen ik er achterkwam dat een digitale spuitkopcomputer net zo duur was als een fors huis met en flink stuk grond erbij, hebben wij onze ideeen gezet op chambres d’hotes, whatever it may be. (bed and breakfast).

Na maanden van zoeken en eindelijk iets gevonden waarvan ik dacht dat ik daar wel wat van maken kon hebben we de knoop doorgehakt. (hoe dat allemaal gegaan is laat ik nu achterwege, veel te lang verhaal, maar onder een goed glas wijn bij ons in de tuin in de schaduw, wil ik daar best wel verder over uitweiden). Je kunt het een en ander zien op manoirlatrivalle.com, of monslatrivalle.com of op youtube onder de zelfde namen.

Hoe bevalt het daar?
Het bevalt ons hier best, Fleur, de jongste ging in Montpellier naar de universiteit, is even gestopt en is nu met een goede vriendin voor 8 maanden in Australie. En Merel, de oudste woondde in Amsterdam, maar heeft ook haar plannen bijgezet, en wil met haar vriend naar San Francisco verhuizen (silicon Valley)

Wat maakt het zo leuk?
Het is de rust, de ruimte en het gemak van leven wat hier telt. Wie je bent,telt, niet wat je hebt. Soms denk ik wel eens na over het ouder worden, Henk Westerbeek zei vorig jaar al ” ie bint mit dartien joar al zeumtug miejonge”. Dan schrik ik, want twaalf jaar zijn hier voorbij gevlogen, en ik voel me nog zo jong.

Blijven jullie daar wonen?
Maar ik denk wel dat wij hier in de buurt blijven, dichtbij zee, dichtbij de bergen, dichtbij meren, dichtbij mooie steden en toch lekker rustig wonen in een internationaal dorpje, in Zuid-Frankrijk. En Henny vindt dat ook. En weet je ’t is maar anderhalf uur vliegen en voor weinig. Mijn moeder komt nog regelmatig, 1 a 2x per jaar.

Wat missen jullie het meest daar in vergelijking met Nederland/Ruinerwold?
We hebben ook hier Nederlandse producten en tv en nu met skype en facebook en wat voor mogelijkheden nog meer, is alleen -het niet samen aan tafel zitten- wat nog ontbreekt. Maar met wat nieuwe technologie kunnen we binnenkort misschien van alles en iedereen “op-beamen” ha-ha. Overigens de regionale Franse producten zijn hier zeer goed. We hebben er ons hoofd er niet naar staan om iets te missen, hier is zoveel te doen , ik doe meestal de was sowieso, het tuinwerk het restaureren en/of aanpassen van de bebouwingen. En natuurlijk moet ik er ook voor onze gasten zijn, ik loop daar als een werkende vale rode draad doorheen, gewassen en geschoren maar toch vaak met werkkleding aan.

Dus behoorlijk ingeburgerd?
Wij hebben hier verenigingen opgericht en veel georganiseerd samen met de inwoners, waarbij bekende Franse bands hier naar toe werden gehaald op festival weekends. Augustus is de maand voor festivals in deze omgeving. Zelf heb ik in een rock-band gespeeld, “les Chiens”, zang, tenorsax en bluesharp, later kwam er een Hollandse jongen die punk wou spelen en toen ben ik er uit gestapt. Ik schilder ook weer , en creëer en mogelijkheid voor mensen die hun creativiteit willen uitten. Voor zowel realistisch als modern, op het terrein of op prachtige locaties, evt. met lunch etc.

En verder?
Henny werkt 60% alles wijkverpleegster in de bergen hier, spannend en op schitterende plekken. Daarnaast thuiswerk, de kamers verzorgen en er voor de gasten zijn. Onze gasten zitten niet bij ons in huis, we hebben 2 gebouwen. Wij koken niet altijd voor onze gasten, alleen op aanvraag. En het hele jaar door hebben we eigenlijk wel gasten: natuurlijk de zomertoeristen en buiten het seizoen veel wandelaars, bergbeklimmers, huizenzoekers, weekendje weg volk, gasten die hier samen komen met hun families, of gewoon mensen die op visite zijn bij hun familie die hier wonen en die niet de gehele tijd bij elkaar willen zijn. Over het gehele jaar genomen hebben we 60% franse en de rest zijn alle andere nationaliteiten tot chinezen aan toe.

Vertel eens over het dorp waar jullie wonen?
De Haut-Langue-doc, is het snelst groeiende departement van Frankrijk, geen wonder, het heeft alles te bieden: zee, meren, wouden, rotsen, bergkloven, wilde rivieren, oude steden en dorpen, veel geschiedenis. Veel mensen, waaronder veel ouderen zoeken hier een plek onder de zon, niet ver van luchthaven en sneltrein anderen kunnen vanuit hier werken via internet. Prachtige campings zijn er en andere logeer en/of bivakkeer mogelijkheden. Vele sportactiviteiten, georganiseerd in clubverband of zelfstandig zoals, fietsen op de weg, in de bergen of op het spoorpad, kanoën, klimmen, wandelen, canyonning, grotwandeling, zeilen, vissen op forel, wandelen langs rotswanden via staalkabels en trolleys. Er zijn vele markten etc. maar… er is ook veel rust. Ons dorpje heeft ondanks zijn 360 inwoners veel te bieden, restaurants, bar, supermarktje, post, bakker-pizzeria, tabak.

Nooit gedacht we gaan weer terug?
Wij dachten in het begin dat we gewoon gingen verhuizen, maar dan 1300 km verderop, dat bleek toch anders te zijn, het is wel degelijk emigreren. Gelukkig zijn we van boeren en plattelandse afkomst, dat helpt enorm, we houden van aanpakken en gaan er niet bij neer zitten, en zijn dus niet bang om onze handen vuil te maken, of moe te worden. Gelukkig hebben we ook vaak hulp van vrienden, familie en zelfs gasten. We hebben ook geleerd dat je alles kunt, als je maar wil en als het maar nodig is, je komt daar vanzelf achter als je om de haverklap weer naar de winkel moet, 20 km. verderop. Vroeger had mijn konijnenhok geen scharnieren aan het gaasdeurtje maar een stukje buitenband van de fiets, (ha-ha-ha), zo erg is ’t nou ook weer niet, maar je moet hier wel kunnen improviseren.

Nog iets leuks beleefd?
We zijn met onze Gites en Chambres d’Hotes geclassificeerd door “Gites de France”, en daar zijn wij erg blij mee.

Hoe staat het leven verder?
Kortom het is hier genieten met c.v. op gas en toch een paar houtkachels, avontuur in de echte natuur, als wij uitgaan dan doen wij
nog “de mooie kleren” aan, ennuh ooh ja , ik ken mijn eigen pinpas niet eens (nooit gebruikt). En hier laten ze nog wel eens een nieuwe auto gestationeerd doorlopen terwijl ze aan het winkelen zijn, terwijl ze in de rij staan voor de kassa omdat de klanten met de eigenaresse staan te beppen over iets wat wij totaal niet meer kennen, kletsen om te kletsen, om leuk de dag door te komen………la douce France.

Hebben jullie nog iets te melden aan de Ruinerwoldigers
Ik zou zeggen, het beste voor jullie die dit lezen, en wie weet tot ziens in Ruinerwold of bij ons ,…

Contact
Bert en Henny de Boer

p.s. manoirlatrivalle.com ( ook op YouTube, leuke filmpjes )

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.