Lummy Boerhof uit Ruinerwold laat mensen genieten

Vertellegies slaan aan in wijde regio
Lummy Boerhof Ruinerwold1Een mooie hobby waar heel veel mensen van mee kunnen genieten. De optredens van Lummy Boerhof uit Ruinerwold vinden tot ver buiten haar eigen dorp plaats. ‘Vertellegies’, zo noemt Lummy haar programma, dat naast verhaaltjes kan bestaan uit liedjes, gedichten en improvisaties. De 67-jarige Lummy werkte 38 jaar in de reisbranche en deed een flink aantal jaren de promotie van countrymuziek. Tekst&Foto: Peter Nefkens
Dat had alles te maken met haar man Bert Tuinman, die anderhalf aar geleden overleed. ‘Bert had een countryband en trad veel op. Ik verzorgde alles er omheen, de hele entourage. Ik had een artiestenbureautje in de countrywereld’, vertelt Lummy in haar knusse woning aan de Arke, bij de rotonde.

Samen met Bert verhuisden ze vanaf de Dr. Larijweg naar dit nieuwbouwpand, omdat voor het voor Bert handig was dat alles gelijkvloers was. Voordat hij minder mobiel werd, was Bert Tuinman enorm actief in de muziekwereld, onder meer als begeleider en dirigent van mannenkoren in Genemuiden en Uffelte, de Karstensanghers in Ruinerwold en het eigen familiekoor Tuinman. ‘Daar treden we al zo’n twintig jaar mee op, met z’n zessen. Voordat Bert overleed, heeft hij alle muziek ingespeeld en opgenomen. Dat zingen we nog steeds en we zijn er heel erg blij mee.’

Lummy dreigde in een gat te vallen, want ze was de laatste periode altijd met Bert bezig. ‘Van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Alleen kon hij niet veel, maar samen konden we alles. We hebben tot het allerlaatst aan toe nog gefietst. Toen dat allemaal wegviel, had ik ontzettend veel tijd over. Ik had altijd al in mijn achterhoofd om een eigen programma te doen. Dat kon nooit, geen tijd. Maar nu gooi ik de beuk er in, dacht ik bij mezelf. Binnen de kortste keren had ik een heel rijtje, heel laagdrempelig. Vertellegies over vroeger en nu, over logeren bij opa en oma, gedichtjes, ik zing oude liedjes en ik leg spreekwoorden uit, waar de oorsprong ligt. Ik doe ook een kwisje en dat slaat heel erg aan. Ik geef er altijd prijsjes bij weg, altijd een succes.’
Het zijn geen Vertellegies voor jongelui en haar publiek bestaat dan ook vooral uit oudere mensen. De reünisten van de openbare lagere school uit Ruinen, jaar 1939 bijvoorbeeld. Of de bewoners van De Molenhof in Havelte. ‘Drie weken geleden heb ik voor de Zonnebloem in De Poele in Meppel opgetreden, tot mijn verbazing zaten daar 85 mensen.’ Sinds kort treedt ze op in museumboerderij De Karstenhoeve, waar ze ook als vrijwilligster actief is. ‘Dan doe ik sketches in Drents dialect. Heb ik een ouderwets jasschort aan en een theedoek over mijn hoofd en breng een ode aan de rollator.’

Ze doet overal inspiratie op, legt haar oor te luister en geeft haar ogen goed de kost. ‘Ik kom iedere keer weer wat nieuws tegen. Bijvoorbeeld een verhaaltje uit mijn jeugd, dat mijn oma altijd spoetnik maakte. Dan krijg je daar discussie over met het publiek. Dat wil ik graag, de mensen erbij betrekken. Als ik een verhaal vertel over de Benderse, zingen we daarna samen over de grote stille heide.’ Ze gaat op Koningsdag naar Hoogezand, heeft zelfs een optreden staan in Deventer. ‘Het is weer eens wat anders, mooi gevarieerd. Dat vind ik ook het sterke punt. Ik doe het meeste maar voor de vuist weg en improviseer vaak. De mensen vinden het alleen al leuk dat ze aandacht krijgen.’
Bron: Artizzl Media/Peter Nefkens

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.