Ruinerwold promoveert op ongekende wijze naar de derde klasse!

Na een fantastisch seizoen waarin de titel lange tijd ver weg leek, ineens binnen handbereik lag en daarna toch weer als sneeuw voor de zon verdween, kreeg Ruinerwold nog één allerlaatste kans om te promoveren. In de finale van de nacompetitie, in Willemsoord, tegen Mildam. Bij deze een reconstructie.

Café Cafetaria ’t Wold
Het is 12.15 uur als de koppies strak staan tijdens de laatste wedstrijdbespreking van het seizoen bij Café Cafetaria ‘t Wold. Iedereen voelt en beseft wat er vandaag op het spel staat. Het strijdplan van Johnny Wassenaar en Martijn Hut luidt bondig en duidelijk: alles geven, geen gekke dingen doen en ook proberen te genieten. Martijn Hut ondergaat daarbij zowaar een korte metamorfose. Twintig paar verbaasde ogen aanschouwen hoe Hut met een hoed, feesttoeter en feestneus op benadrukt dat Ruinerwold zichzelf tot feestbeest moet kronen vandaag. Uitdaging geaccepteerd.

Op naar Willemsoord. De sfeer zit er goed in, de discobus van Huisman zit weer ramvol. Tevens gelijk de kans om te acclimatiseren aan de warmte. Al lurkend aan flesjes water wordt om 13.00 uur Willemsoord binnen gereden en na een korte rondvraag blijkt niemand in de selectie echt persoonlijke voetbal herinneringen aan Willemsoord te hebben. Op één man na, good old Paul ‘Paulus’ Smid, die er een keer eerder had gespeeld. Het zou nog weleens een bijzonder dag voor Paulus kunnen worden …

Op een, ondanks dorre omstandigheden, bijzonder goed geprepareerd veld zit Ruinerwold er na een goede warming-up lekker in. Om 14.00 uur stappen beide ploegen onder leiding van de piepjonge talentvolle scheidsrechter Guberinic en diens assistenten het veld op. De 12e man van Ruinerwold maakt daarbij zijn reputatie direct meer dan waar. Een ongekend groot rood-wit rookgordijn, vergezelt door vuurwerk, maakt zich meester van het veld en ook langs de kant is Ruinerwold in groten getale vertegenwoordigd. Ruinerwold is duidelijk de ‘thuis spelende ploeg’.

De bal rolt
En dan – na een lange week van speculeren en het doornemen van analyses over Mildam – rolt de bal eindelijk. De analyses van de verschillende trainers in de 3e klasse over Mildam blijken te kloppen. Het spel van de zwart-witten draait volledig om de nummer 10, Sylvan Reilman, die de aanvallers en 2.05m lange spits Velkers in stelling moet brengen. Dat de naar verluid zeer gevaarlijke rechtsbuiten in de warming-up afhaakt met een hamstring blessure is voor Ruinerwold dan weer een ‘meevaller’.

Ruinerwold start stabiel, gedisciplineerd spelend vanuit de organisatie. Het creëert geen kansen in de openingsfase, maar geeft verdedigend ook geen krimp. Ook Mildam zit er kort op en beide teams nemen geen risico’s. Kortom, een typische finale. Jurrian Nijmeijer en Kevin Loof krijgen beide een minimaal kansje, terwijl Mildam na een lange uittrap van de keeper ook eenmaal plots voor Belixe verschijnt. Doelpunten blijven uit, met 0-0 aan de thee.

Over en uit?
In de kleedkamer is er consensus: verdedigend zo doorgaan en de kansen komen vanzelf. Er leek dan ook geen vuiltje aan de lucht totdat Mildam uit het niets twee keer scoort. Twee momenten, twee keer Reilman. Eerst een lobje, even later een bekeken vrije trap. Ruinerwold beseft dat er iets moet gebeuren, maar weet ook dat het niet tegen een derde treffer aan moet lopen. Daar krijgt Mildam zelfs nog een paar mogelijkheden voor, maar Ruinerwold houdt zichzelf in de wedstrijd.

De tijd tikt door en de echte grote kansen voor Ruinerwold blijven uit. Dat baart zorgen en dus wordt er aanspraak gemaakt op de brede, 7 wissels tellende, bank. Eén van de kwaliteiten van Ruinerwold dit seizoen: de wissels en basis ontlopen elkaar weinig. Wietse Wagenaar, Kees van Dijk, Julian van Bohemen en Frank Jansen vervangen in de loop van de tweede helft Stijn Smid, Jurrian Nijmeijer, Richard v/d Berg en Sem Hogenhorst. Ook moet Jeffrey Krol nog heel snel in de warming-up nadat doelman Jemson Belixe zijn rug lijkt te breken, maar een wissel blijkt uiteindelijk niet nodig. Ruinerwold legt er veel energie in, maar nog steeds blijven de kansen uit.

Plan Paulus
Met nog vijf minuten op de klok weet Johnny Wassenaar dat het tijd is. The legend Paul ‘Paulus’ Smid (volgens het Dagblad van het Noorden 48 jaar oud, volgens RTV Drenthe 47, maar in werkelijkheid nog maar 46 lentes jong) krijgt de boodschap dat hij zich warm moet lopen. Het bericht wordt al snel retour gestuurd door de hoofdrolspeler: ‘Daar doe ik niet aan.’ Prima, dan maar geen warming-up, direct erin. Imre Gol maakt plaats. De entree van Smid wordt zonder al te veel stress gadegeslagen door Mildam. ‘Lange spits, prima, zal wel, hebben we er zelf ook één van.’ Maar zelden zou zelfvertrouwen zo snel ombuigen in chaos. Bij de eerste twee lange ballen kegelt Paulus direct de grote centrale mannen van Mildam omver en Ruinerwold leeft op.

Ruinerwold pompt de ballen richting het grote duo Smid & Wagenaar, en Mildam heeft er simpelweg geen antwoord op. Het is wachten tot de bal goed valt. In de 89e minuut crosst Bert de Boer de bal vanaf de zijkant de zestien in. Smid gooit slim zijn lichaam in de baan van de bal, zodat de bal plots bij Kevin Loof komt. Loof neemt goed aan, dribbelt door en schiet de bal stijf diagonaal in het zijnet. Eindelijk die aansluitingstreffer. Het hele sportpark ontploft en de angst is zichtbaar in de Mildamse ogen. Er is nog 7 minuten blessuretijd te spelen.

Mildam hoopt het uit te zingen, maar Ruinerwold blijft komen. Daarnaast sticht de ijzersterk invallende Kees van Dijk, eerder al dicht bij de 1-2, ook nog eens voortdurend gevaar. Waar Mildam voortdurend naar de klok kijkt, is dat in de 92e minuut niet meer nodig. Van Dijk krijgt een lastige bal en besluit, hoe die het doet doet-ie het, om met een omhaal een voorzet te geven. Op precies de juiste snelheid schiet de bal voor het doel langs, waar Kevin Loof er vol tegenaan loopt. 2-2, on-ge-loof-lijk!

Geen weg terug
Mildam heeft geen idee hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren en lijkt murw gebeukt. Ruinerwold loopt niet achteruit, het blijft 3-3-4 spelen en jaagt op de winnende. In de 97e minuut levert het een gigantische kans op voor Frank Jansen, maar zijn inzet verdwijnt net naast het doel. Verlengen dus. Waar Ruinerwold in een kring elkaar moed inspreekt en -schreeuwt, oogt het wat verslagen bij Mildam. Ruinerwold heeft de Friezen bij de strot en laat niet meer los.

In de verlenging is Ruinerwold direct weer de bovenliggende partij. Het pompt goede ballen de zestien in, wint de duels, en blijft vol op de aanval spelen. Dat betaalt zich uit. Een aanval levert een corner op en Kevin Loof ontfermt zich over de bal. De strak ingedraaide corner belandt bij de tweede paal, waar Wietse Wagenaar de bal binnenkopt. 3-2, ‘De Boschkamp’ ontploft! Een fantastisch moment voor Wagenaar, die de afgelopen twee seizoenen door blessureleed minder van waarde heeft kunnen zijn dan gewenst, maar dat met één kopbal helemaal rechttrekt. Ruinerwold voor het eerst deze middag op voorsprong.

Zal Mildam nu komen? Lange ballen op Velkers? Neemt Reilman de boel op sleeptouw? Niets van dat alles, de pijp is leeg bij Mildam. Waar Ruinerwold dit seizoen vele malen op mentaliteit en fysieke kracht de strijd besliste in de slotfase van de wedstrijd, is dat vandaag niet anders. De ploeg blijft gaan, met en zonder bal – ‘Het vliegt over het veld’ aldus DNO Sport radioverslaggever Jan-Willem Krale – en houdt daardoor Mildam ver van het eigen doel verwijderd. Wagenaar maakt zelfs bijna nog de 4-2, maar zijn inzet met links verschalkt de doelman net niet.

De tijd tikt weg, hoewel het voor Ruinerwold verschrikkelijk langzaam gaat. Het duel wordt ook een tikkeltje grimmig met een flink aantal kaarten voor beide ploegen. Daarbij moet Marnix Brand er af met een hoofdblessure, na één van de vele botsingen in de vijf meter. Lard Gol vervangt hem. De frustratie neemt toe voor Mildam, wat Mart Wilmink in de 120e minuut een rode kaart kost wegens het beledigen van de scheidsrechter. Bij Ruinerwold staan dan al een half uur de gewisselde en geblesseerde spelers voor de dug-out mee te leven – alleen leider Eddy de Wit kan hen enigszins in bedwang houden – wat tekenend is voor de Ruinerwoldse beleving.

Over en uit
Na 125 intense en lange minuten en een bizarre comeback klinkt dan eindelijk het verlossende fluitsignaal. Ruinerwold promoveert! De bekroning op een schitterend proces dat de afgelopen jaren tot stand is gekomen. De perfecte organisatie van Willemsoord zorgde na de wedstrijd voor een heerlijk promotiefeestje. Wat overigens ook zeker mede te danken was aan Henrie Rijke – uitgerekend de laatste trainer waarmee Ruinerwold van de 4e naar de 3e klasse promoveerde – die achter de bar het biertempo hoog wist te houden. De busrit terug naar ‘t Wold was uiteraard complete gekte, waarna bij Rudolf en Grietje al snel de tafels aan de kant werden geschoven.

En zo wacht ineens de derde klasse. Het belooft een heerlijke competitie te worden, met onder andere Ruinen, Wacker, Dwingeloo, Pesse, Oranje Zwart en Oldemarkt. Een mooie stap en uitdaging voor Ruinerwold, die met veelal dezelfde spelers en technische staf wordt aangegaan komend seizoen. Namens de selectie en staf: iedereen ontzettend bedankt voor de steun dit seizoen, het waren vele onvergetelijke zondagen!

Met vriendelijke groet,
Chiel Kooiker