Ruinerwoldigers schaatsen toch de elfstedentocht
De wijze heren in Leeuwarden hebben moeten besluiten dat de tocht niet kon doorgaan. Maar toch waren er velen die zich daar niet door lieten weerhouden. Zo ook wat heren uit Ruinerwold en omstreken. S`morgens vroeg op pad zodat om 7.00u de gladde en scherpe ijzers onder gebonden worden. Met 6 man de Zwette op richting Sneek. Na een km of 7 sloeg een val een domper op de vreugde. De 1ste afvaller moest, heel erg spijtig, door een ongelukkige val, de strijd al staken en ging terug. Dat was voor de rest wel een domper.Toch maar verder dan. Het was mooi ijs en het vroor 13gr. Langzaam kwam de zon om de hoek kijken. Door het oponthoud kwamen we om 8.45u aan in Sneek. Met het zonnetje dat steeds hoger kwam verder naar IJlst de doorkomst was daar om 9.00u. Het was lekker druk op de route want er waren vele die hetzelfde plan hadden. Sloten werd gepasseerd om 9.55u. Het ritme kwam er nu lekker in en de temperatuur begon wat aangenamer te worden. We kwamen nu op het stuk waar veel over werd geschreven. Het stuk bij Balk over de Luts. Het ijs was daar op zich wel aardig. Maar zeker niet geschikt om daar 15000 man overheen te laten gaan. Op weg naar Stavoren waar we om 11.30u ons stempeltje mochten krijgen. Ondanks dat er niet officieel een tocht was, waren en wel diverse stempelposten. Langs de dijk richting het noorden richting Hindeloopen waar we om 12.15u de kaart lieten afdrukken. Het tempo was wel aardig en de kilometers gleden lekker weg richting Workum 12.45u. Over de Workumer trekvaart. Een lang recht stuk naar Bolsward wat halfweg de tocht is . Bij een dampende kopsnert de conclusie gemaakt dat we niet voor donker thuis kwamen het was toen 13.40u. We hadden nog niet veel hoeven klunen maar hadden gehoord dat daar in de komende etappe`s verandering in zou komen. Bij Kimswerd konden we de een kleine 200 meter oefenen . Het werd niet m`n hobby. Langzaam kwam Harlingen in zicht en daar was het ook goed raak. Maar goed het hoort er allemaal bij en om 15.10u konden ook verder naar Franeker. Als we maar aan het schaatsen waren lag het tempo er lekker in en om 16.20 was ook Franeker een feit. Nog een kleine 70 km. Volgens een kenner begint hier de elfstedentocht pas echt. Er kwam een best lang stuk aan van 45 km via Bartlehiem naar Dokkum. Tevens begon het langzaam weer wat donker te worden. Om 18.20 waren we bij het beroemde bruggetje van Bartlehiem. Nog even wat lekker warm drinken en dan de 12 km over de Dokkumer Ee naar Dokkum. De spieren werden wat strammer en bij de Klaarkampsbrug vergat er een diep te bukken . Dat had een fors bloedend hoofd als gevolg. Na wat verzorging en de boel wat op gekalefatert kon hij de tocht hervatten. De aankomst in Dokkum om 19.40u was fantastisch. Het was een groot feest daar, met honderden mensen op het ijs.
Veel tijd om daarvan te genieten was er niet. Het rayonhoofd van Dokkum gaf ons wat praktise tips voor de laatste kilometers. De Dokkumer Ee weer op . Dat was super mooi ijs en we konden redelijk tempo maken richting Bartlehiem. Daar links af de Oudkerstervaart op richting Oudkerk. Er was ons verteld dat er een knel punt was bij Oudkerk. Nog een keer dat inmiddels ellendige klunen. Het ijs was niet super daar, en de scheuren verrasten ons onaangenaam vaak. We leken wel een stelletje krabbelaars onderhand. Toch langzamerhand kwam Ljouwert in zicht. Op de vreemdste plekken stonden ons mensen aan te moedigen. Midden in het land een auto met lichten op het ijs en wat toeschouwers die je aanmoedigen. Uiteindelijk de Bonkevaart. Daar was het ook druk met heel veel schaatser en afhalers. Het zat erop. We hadden het gehaald. Om 21.30u konden de veters los van de gladde en inmiddels botte schaatsen. Even bijkomen van de geweldige dag en het genieten kan beginnen.
Dirk, Theo, Peerke, Bas en Jacob
Goed gedaan jongens: Peerke, Dirk en anderen!!
Loek
Wat een mooie tocht beschrijving en wat is de Hollandse schaatskoorts toch een prachtig fenomeen, maar wat een inspanning !
Nu mijn pregnante probleemstelling: bij de eerste hulpdiensten wordt met belangstelling geinformeerd wat de oorzaak van je hoofdwonden zijn, met de standaard uitdrukking: “waar ben je op je hoofd gevallen ?” Bij jou is dat geenszins van toepassing, dus hoe denk je dit op te lossen zodat de hulpdiensten jou ook de juiste ondersteuning kunnen geven ? Overigens vind ik het jammer dat de korte doch hevige ijstijdpret nu al voorbij is.Dus moet je maar weer gaan fietsen en hardlopen.Het leven is afzien Peerke, en heel veel groeten, ben de lange