Vrouwen van Nu Oosteinde bijeenkomst 26 september

Onze spreekster deze avond was Willemijn Ahlers. Sommige Ruinerwolders zullen haar nog kennen als Wim Ahlers, tot 1986 politieagent in Ruinerwold. Ze is getrouwd en heeft drie kinderen en inmiddels ook kleinkinderen. Na haar periode in Ruinerwold heeft ze verder carrière gemaakt bij de politie, maar ze was deze avond vooral bij ons te gast om te vertellen over haar persoonlijk leven.

Geboren in het verkeerde lichaam, opgroeiend tot het besef komen dat het niet klopt. Een langdurige innerlijke worsteling. Vaak duurt het lang voordat transgenders er mee naar buiten komen. Er is levenservaring voor nodig en durf. In eerste instantie ging ze bewijzen een goede man te zijn door veel te sporten en een huis te bouwen voor haar vrouw, moet een man toch kunnen! Steeds gericht op de ander. Het was niet vol te houden, een depressie lag op de loer. Veel angst en schaamte moest overwonnen worden om tot acceptatie van zichzelf te komen. Het gaf een nieuw toekomstperspectief, de eerste stap was gezet maar dan ben je er nog niet. Je bent kwetsbaar en tegelijk heb je te maken met je vrouw, kinderen, vrienden, collega’s en heel veel andere mensen. Willemijn vertelde open over het proces hoe ze haar vrouw er bij betrok, haar kinderen en werk.

Samen met haar vrouw is ze het proces in gegaan van lichamelijke verandering van man naar vrouw. Het was een lang traject van minstens vijf jaar. In het begin waren er gesprekken met o.a. psychologen, de volgende stap was gaan leven in het gewenste geslacht. Niet af en toe een dagje zoals het uitkomt maar helemaal! Daarna startte de fase van hormoontherapie en operaties.
Met humor vertelde ze hoe ze moest leren omgaan met make-up. In het begin corrigeerde haar vrouw haar als ze het allemaal veel te dik had opgebracht. Van mannen- naar vrouwenkleding was ook niet zo eenvoudig, moest ze allemaal opnieuw ontdekken. Het is haar gelukt! Voor ons stond een “Dijk van een Wijf”!